|
U bent hier:
Home
>
Uitgebreide informatie Maltezer
> Geschiedenis van de Maltezer
Geschiedenis van de
Maltezer
De Maltezer ofwel de Bichon
Maltais is een van de vijf rassen die door de Fédération Cynologique
Internationale tot de Bichons worden gerekend. De andere rassen die tot deze
groep behoren zijn de Bolognezer (Bichon Bolonais), het Leeuwhondje (Bichon
petit Chien Lion), de Havanees (Bichon Havanais), en de Bichon Frisé (Krulharig
Leeuwtje).
De Maltezer is de oudste van de
Bichons. Beeldjes die werden gevonden in het graf van farao Ramses II, bewijzen
dat zijn voorouders al erg in de mode waren in het oude Egypte. Deze beeldjes
dateren namelijk uit de 14e eeuw v. Chr. Tien eeuwen later doken deze honden
weer op in het Griekenland van Aristoteles en bij de oude Romeinen. Vervolgens
zou de Maltezer in de 1e eeuw v. Chr. in Azië zijn geïntroduceerd door
kooplieden die via de zogenaamde zijderoute reisden. De talloze deskundigen die
daaruit hebben opgemaakt dat het ras inbreng van Tibetaanse honden zou hebben
gekregen, hoeven dus geen ongelijk te hebben. De Griekse geograaf Strabo, die
leefde rondom het begin van onze jaartelling, had veel belangstelling voor de
Maltezer. Maar de beschrijving die hij gaf van het hondje dat hij 'Canis
meletensis' noemde, kan absoluut niet de nog steeds bestaande twijfel over de
herkomst van het ras wegnemen. Het is waarschijnlijk dat Strabo met het woord
'meletensis' doelde op de Siciliaanse stad Melenta. Aangezien Melenta ook de
oude naam is voor het eiland Malta, is de verwarring compleet.
Het is echter van weinig belang
of de wieg van de Maltezer op het eiland Malta in de Middellandse Zee stond of
niet. Wel interessant om te weten is dat in de tijd van Strabo, Malta de
bevoorrechte haven werd van zeevarenden en kooplieden die naar Azië vertrokken.
Dat betekent dat daar best weleens een flink aantal Maltezers aanwezig had
kunnen zijn, en dat deze honden er misschien zelfs werden gefokt.
De Maltezer verscheen in de 15e
eeuw in Europa. Zoals zijn voorouders op Grieks en Egyptisch aardewerk werden
afgebeeld, kwam zijn beeltenis terecht op wandkleden en schilderijen uit de late
middeleeuwen en de renaissance. Zo is hij onder meer te zien op het wandkleed La
Dame à la Licorne (De Dame met de Eenhoorn), dat bewaard is gebleven in het
Musée de Cluny in Parijs. Hij is ook het onderwerp geweest van Vlaamse, Duitse,
Hollandse en Spaanse kunstenaars, zoals Memling, Durer, Brueghel, Van de Venne
en Goya. Het ras kreeg vanaf 1520 vaste voet in Engeland, toen koningin Maria
Stuart van Schotland enkele exemplaren uit Lyon had geïmporteerd en als haar
lievelingsdier beschouwde. Er was echter nog een andere reden voor dat snelle
succes, maar dan wel een heel ongebruikelijke. Bij de Engelsen bleek de lange
vacht van de Maltezer namelijk reumatiek te genezen. Dat schijnt men aan de
overkant van Het Kanaal nog steeds te geloven, want in Engeland kunnen
handschoenen en sjaals van Maltezervacht worden gekocht.
bron: mijn hond, mijn vriend
|
